Meditaties

Het kan je bijna niet ontgaan zijn: Huub Oosterhuis is overleden op Eerste Paasdag. Hij schreef gedichten en heel veel liedteksten. Het bericht van zijn overlijden riep bij mij verschillende herinneringen op.

Ik herinnerde mij Pakhuis De Liefde, waar ik heel even als freelancer werkte; daar ontmoette ik Oosterhuis, toen een indrukwekkende man die gezag uitstraalde.
Ik moest denken aan Stilte Zingen, zijn verzameling liedteksten, een boek dat een cadeau voor mij was van een bijzondere vrouw.
En aan de ontroerend mooie cd ‘Eerste en Laatste. Een requiem’, die ik heel veel heb beluisterd. Ik hoorde toen muziek die ik, als hervormde studente met invloeden van de Gereformeerde Bond, nog maar weinig had gehoord.

Huub Oosterhuis, heeft, met (o.a.) componisten Bernard Huijbers, Antoine Oomen en later ook Tom Löwenthal, een uniek repertoire gemaakt.
De combinatie van tekst en muziek maakt het zo bijzonder. Dat merkte ik toen ik voor het eerst naar de Dominicuskerk in Amsterdam ging. Daar kwam heel veel samen: mooie muziek, een goed koor, bijzondere liederen én een indrukwekkend gebouw.

Na die kennismaking was (en is) het moeilijk om tevreden te zijn met liederen uit het Liedboek voor de Kerken uit 1973. En dus zoek ik nog steeds verder naar kerkliederen, die nieuwe beelden en nieuwe taal gebruiken voor het goddelijke, én die zingbaar en inspirerend zijn.

De liederen van Huub Oosterhuis zijn opgenomen in een bonte verzameling van liedboeken, van katholiek tot protestant en evangelisch. Zijn liederen zullen nog heel lang gezongen worden. Een waardevolle nalatenschap.

Ik heb de beelden van de afscheidsbijeenkomst van Huub Oosterhuis niet gezien. Maar het zou zo maar kunnen dat er een lied heeft geklonken uit het requiem ‘Eerste en Laatste’. En misschien was het wel dit breekbare liedje:
Wat ik gewild heb / wat ik gedaan heb /
wat mij gedaan werd / wat ik misdaan heb /
wat ongezegd bleef / wat onverzoend bleef /
wat niet gekend werd / wat ongebruikt bleef /
al ’t beschamende / neem ‘t van mij
en dat ik dit was / en geen ander
dit overschot van / stof van de aarde:
dit was mijn liefde
Hier ben ik.

(Te beluisteren via Trijntje Oosterhuis - Wat ik gewild heb - Jacobine op zondag - YouTube)

Mirjam Vermeij