13 maart De waarde van woede - De Ark Hoofddorp

De Waarde van Woede

Waar komt al die woede vandaan? Is woede slecht? ‘Zoek naar de waarde van woede’, zegt filosoof Nico Koning
Woede werd eeuwenlang gezien als wild en onbeschaafd, zelfs als een van de hoofdzonden, maar nu niet meer. Er wordt meer geluisterd naar mensen die boos zijn. En er is nogal wat waar mensen boos om worden, of heftiger: woedend. MeToo, Black lives matter, verzet tegen coronamaatregelingen, slavernijverleden, klimaatdemonstraties, boerenprotesten, Gaza. 
In een indrukwekkende studie De waarde van woede - over opstandigheid en rechtvaardigheid verkent filosoof Nico Koning de woede door de geschiedenis heen: van de Griekse helden en de slavenwoede, en de onderdrukte woede, tot de herleving van de woede vandaag de dag. Uiterst actueel ook, nu woede volop geuit wordt, en zich legitimeert met een beroep op rechtdoen. Sommigen vinden dat we daarin te ver gaan, bijvoorbeeld nu menigeen afgerekend wordt op grensoverschrijdend gedrag.
Als Platform Vluchtelingen Haarlemmermeer - waarin de Raden van Kerken in de Haarlemmermeer, Amnesty en andere organisaties samenwerken - hebben we hem uitgenodigd. Hij komt op woensdag 13 maart 2024 naar Hoofddorp, in de Ark Muiderbos Hoofddorp om 20.00 uur.
Het boek is een uitgave van Damon, ISBN 978 94 6340 296 5 .
Het Platform heet iedereen van harte welkom om uw woede te leren plaatsen en er met anderen over te spreken. 

Voor meer informatie: Leo Mesman, Paul Boersma, Rien Wattel via vluchtelingeninhaarlemmermeer@gmail.com

Op zondag 10 maart sprak Nico Beijer op Meerradio met Rien Wattel over de Waarde van Woede
Uitzending gemist 
https://meerradio.nl/radio/afleveringen/meermagazine-10-maart/  en dan op 42.45 tot 51.00. 



RECENSIE
Zondag, 23 mei, 2021

Geschreven door: Nico Koning
Artikel door: Cyril Lansink

Beschavingsgeschiedenis van een emotie

[Recensie] De woede van de boeren die massaal met trekkers naar Den Haag trekken. De woede van de misbruikte vrouwen die zich hebben verenigd in de #Metoo-beweging. De woede van de burgers tegen een overheid die moedwillig duizenden mensen in de ellende stort door ze van fraude beschuldigen. De woede van de zwarte bevolking in Amerikaanse steden na de moord op George Floyd. De woede van hen die tegen de coronamaatregelen demonstreren. De woede van Trump en zijn aanhangers na de verkiezingsnederlaag. De woede van de Palestijnen…  

Er is woede alom in onze tijd, in allerlei verschijningsvormen. Waar komt die emotie vandaan? Wat zijn haar bronnen? Wie zijn die woedende mensen en op wie of wat richten ze hun boosheid? Hoe uiten ze hun woede en hoe wordt er op gereageerd? Hoe over hun woede te oordelen? Wat is de rechtvaardiging en de waarde van hun emotie? Hoe stellen we vast dat hun woede deugt? Of juist dat er met hun woede iets mis is?

Verbaasd en verontrust om een steeds woedender wordende wereld heeft de auteur (die eerder samen met Hans Achterhuis De kunst van het vreedzaam vechten schreef) naar een antwoord op deze vragen gezocht. En dat heeft geresulteerd in een indrukwekkende studie die zich laat lezen als een beschavingsgeschiedenis van een emotie, die de mens sinds de oudste tijden in de greep heeft gehad.

Aan de hand van een analyse van oude teksten (Gilgamesj-epos, Griekse tragedies, Bijbelverhalen) laat Koning zien dat woede in de vroegste beschavingen alleen voorbehouden was aan de heersers. Woede was een voorrecht én een probleem van de machtigen. In een verticaal geordende, hiërarchische samenleving, waarin de ongelijkwaardigheid tussen mensen vanzelfsprekend was, had de gewone man, laat staan de gewone vrouw, als het ware nog geen recht op woede. Gehoorzamen en dulden – veel meer zat er niet op. Pas in een horizontaal geordende, gedemocratiseerde samenleving waarin rechtsgevoel en een besef van (on)vrijheid, (on)gelijkheid en (on)rechtvaardigheid voor allen langzamerhand gemeengoed worden, kan de volkswoede, waarvan we nu vele uitingen zien, ruim baan krijgen. De boze opstandige burger betreedt het podium van de geschiedenis en zal niet meer verdwijnen.

Koning wijst deze boosheid niet af. Integendeel: woede heeft zin, is in potentie een machtig middel tot emancipatie; er schuilt een kracht in om zaken te veranderen, recht te zetten. Maar hij onderkent ook de destructieve kant van de woede, de relatie ervan met geweld en vernietiging. Woede kan veel kapot maken, is besmettelijk, wordt misbruikt, loopt gemakkelijk uit de hand, en richt zich niet zelden op de verkeerde personen of groepen (zondebokken). Waar het daarom op aan komt is niet de woede af te wijzen maar hem te civiliseren, dat wil zeggen hem te onderwerpen aan democratisch-maatschappelijke voorwaarden (geweldsmonopolie bij de staat) én hem met de hulp van klassieke deugden – matigheid, verstandigheid en bovenal rechtvaardigheid – en meer moderne deugden – weerbaarheid, bescheidenheid, tolerantie en zorgzaamheid – te temperen, goed te richten en te wegen en in vreedzame banen te leiden.

Die civilisatie is nooit ten einde. Een adequate woedehuishouding blijft werk in uitvoering. De woede als een wilde stier die losbreekt blijft ook in de zogeheten moderne tijden een schrikwekkende mogelijkheid: de recente geweldsuitbarsting in Israël en de Gazastrook is daarvan een recente en treurigstemmende illustratie.

Als filosofie voor een belangrijk deel ook altijd het expliciteren van (de relatie tussen) begrippen is, dat wil zeggen een zoektocht naar de betekenis van woorden waarmee we de werkelijkheid in al haar gelaagdheid proberen te duiden, dan is De waarde van woede een schoolvoorbeeld van een geslaagd filosofisch boek. Denkstap voor denkstap legt Koning de antropologische premissen, de cultuur en de geschiedenis van de woede bloot. Hij laat zien wat de betekenis van woede is (in haar relatie tot andere begrippen zoals recht, macht en machteloosheid, vrijheid en gelijkheid, wraak en ressentiment enz.) én hoe die betekenis in de loop van de tijd verandert en verschuift. Nee, de ene woede is de andere niet. De emotie dekt vele ladingen. We moeten de waarde ervan én het oordeel erover dan ook steeds opnieuw vaststellen. In het besef dat dit ‘we’ in een democratie alleen bestaat in de diversiteit van individuen en groepen met allemaal hun eigen belangen, verlangens, erkenningsclaims en waardenoriëntaties, heeft filosoof Koning ons veel te vertellen.

 

Raad van Kerken samenstelling

Raad van Kerken



R.K. Engelbewaarderskerk
    Dhr. Pastor L. (Loek) Seeboldt
    Mw. I. (Ineke) Peereboom
Pelgrimskerk
    Mw. W.J. (Nan) Sikkel-Wilschut
    Mw. ds. M. (Mirjam) Vermeij
    Dhr. P. (Paul) Boersma paulboersma49[@]kpnmail.nl  - 06-51754042 (vz)
Oecumenische Beweging
    Mw. J.M.C. (Joyce) Aalberts
    Dhr. H. (Hans) van Doremalen

 

Oecumenische viering jan 2024 terugblik

Terugblik op oecumenische viering januari 2024

Zondag 21 januari 2024 - “U bent zelf de beste visser,” zegt een van de leerlingen, naar wie Jezus vist om hem te volgen in een film. De kinderen genieten van de verfilming van de roeping van de discipelen. Ze vertellen erover als ze terugkomen in de kerk aan de volwassenen die dan een Agapè maaltijd vieren. Ruim honderd mensen zijn gekomen om deze zondag van de eenheid met elkaar te beleven. En het werd een fijne dienst, met mooie koorzang onder leiding van Ineke Peereboom en begeleid door Jim Kuikman. En de gekomen mensen baden mee met voorganger dominee Vermeij, luisterden naar de overdenking van pastor Seeboldt over wordt visser van mensen; niet om anderen te vangen maar om ze op te vangen, en ‘voedden’ de aanwezigen zich onder andere met druiven aan de tafels, verzorgd door Joyce Aalberts met steun van de kinderen en natuurlijk koster Henriët den Arend. De kerkzaal -die zich daar zo goed voor leent- werd helemaal gebruikt. De prachtige bloemen waren bestemd voor een van de oudste leden van de Pelgrimskerk, Bert Mebius en voor Dick van Rooijen; beiden betekenden tot nu toe veel voor kerk en dorp. Niet iedereen die zondags kerkdiensten bezoekt was erbij. Maar u kunt het -zij het in afwezigheid van uw medekerkgangers- thuis nog meebeleven: www.pelgrimskerk.org (/kerkdiensten/uitgezonden). Paul Boersma

Raad van Kerken Hoofddorp najaarsprogramma

De Raad van Kerken van Hoofddorp biedt een wederom boeiend programma in het voorjaar van 2024


zie:  https://kerkeninhoofddorp.nl/home



 

Vacatures Noodfonds Vluchtelingenwerk Haarlemmermeer.

Stichting Noodfonds Vluchtelingenwerk Haarlemmermeer zoekt nieuwe bestuursleden.

In 1988 werd het noodfonds voor vluchtelingen opgericht met als doelstelling “in Haarlemmermeer wonende vluchtelingen financieel bij te staan, waar anderen dat niet of slechts gedeeltelijk kunnen doen”. De laatste jaren gaat het daarbij vooral om gezinshereniging, maar ook om bijdragen voor zwemlessen voor volwassenen, studie- en reiskosten. De aanvragen om financiële steun worden ingediend door Vluchtelingenwerk namens hun cliënten.
Het onbezoldigde bestuur dat op dit moment uit vier leden bestaat en ongeveer zeven keer per jaar vergadert, bij Vluchtelingenwerk aan de Nieuweweg in Hoofddorp, is op zoek naar nieuwe leden.
Heb je belangstelling neem dan contact op met Leo Mesman, mesmanleo51@gmail.com

Zie voor verdere informatie onze website Stichting noodfonds vluchtelingenwerk Haarlemmermeer. https://vluchtelingenhulp.wordpress.com/
 

dag van mensenrechten

ARCHIEF


Geen vijanden zijn

rondom de steen van recht en vrede 
in Israel/Palestina

Deze steen ligt voor de boerderij van de Palestijnse familie Daoud Nassar bij Bethlehem.
Daoud verbouwt daar wijn en olijven en stichtte een centrum voor vrede, Tent of Nations.
Hij is ervan overtuigd dat we alleen vrede kunnen bereiken
p een creatieve, geweldloze manier met als motto:

we weigeren vijanden te zijn

www.tentofnations.nl

een verstillende samenkomst waarin stile gestaan wordt bij het onnoemelijke leed in Gaza en de vijandigheid  van de bewoners van Isarel en de Palestijnse gebieden.
:
• Om ruimte te bieden aan onze onmacht in de overtuiging dat we onrecht en geweld niet overwinnen door
in de ander een vijand te zien. 
• Om ruimte te bieden aan ons verdriet en onze boosheid om de mensen in Gaza en de familie van de gijzelaars.

• De kring rond de steen heeft een open en interreligieus karakter, met bijdragen van christenen, moslims, joden
en niet-gelovige mensen.
• We nodigen alle mensen in Haarlemmermeer uit elke dag stil te staan bij ‘in de ander niet een vijand zien’ en
zelf te weigeren een vijand te zijn, in solidariteit met Daoud Nassar in Bethlehem.



Organisatie: Platform Vluchtelingen Haarlemmermeer,
waarin kerken, moslim- en migrantenorganisaties en
Amnesty International Haarlemmermeer samenwerken.