9 juni - twintig jaar Stiltetuin
JUBILEUM STILTETUIN
‘Twintig jaar geleden stonden we hier ook om de tuin
te openen.’ Ina Klaassen Bos haalde zondag 9 juni herinneringen om aan het realiseren van de symbolische stiltetuin naast de kerk. ‘Het was een intensieve periode waarin we veel hulp kregen. De volgende stap was natuurlijk het onderhoud. Maar we hebben altijd in ruime mate assistentie gekregen. Mannen die kwamen spitten, snoeien of bomen rechtzetten. Ze voerden tuinafval af of onderhielden de druif. Allemaal heel veel dank daarvoor.’
De tuin bleek de plek voor rust en bezinning. Veel mensen vonden er de weg naartoe. Zelfs niet gemeenteleden. In de gedachtenis muur kregen veel bordjes en later ook spiegeltjes een plaats met de naam van overledenen. Al die bordjes en spiegeltjes zijn bewaard en kregen een plaats in mooie potten achter in de tuin.
Na de dienst werd het jubileum gevierd met een hapje, een drankje en een activiteit in de tuin. Er was koffie met appeltaart. Ieder kreeg een stokje met een gekleurd lint, rood, blauw, wit of groen en een spreuk die betrekking had op de symbolische betekenis van bloemen. Cockie Kamerman legde de bedoeling van de activiteiten uit. ‘Zoek de tafel met de kleur van uw lint. Aan iedere tafel staat een team met dezelfde kleur. U krijgt verschillende opdrachten en als u klaar bent, geeft u een klap op de bel op uw tafel.’ De opdrachten waren niet mals.‘ Zoek zoveel mogelijk gezegden die ontleend zijn aan de Bijbel. Een a4tje met quizvragen, bloemen zoeken in de perken, verknipte spreuken weer helen. Team groen won en kreeg een prijs. Maar wat dat was, ik zou het niet weten!
Het is een wonder dat de tuin er na twintig jaar zo mooi bijstaat. Dat is dus te danken aan het doorzettingsvermogen van Cockie en Ina. Ook al werkte het weer niet mee, vroor het, was het te droog of te nat, zij en degenen die hen trouw hielpen gaven nooit op. En dat is toch wel heel bijzonder. Ze verdienen dus een dikke pluim. Inger Albers.
te openen.’ Ina Klaassen Bos haalde zondag 9 juni herinneringen om aan het realiseren van de symbolische stiltetuin naast de kerk. ‘Het was een intensieve periode waarin we veel hulp kregen. De volgende stap was natuurlijk het onderhoud. Maar we hebben altijd in ruime mate assistentie gekregen. Mannen die kwamen spitten, snoeien of bomen rechtzetten. Ze voerden tuinafval af of onderhielden de druif. Allemaal heel veel dank daarvoor.’
De tuin bleek de plek voor rust en bezinning. Veel mensen vonden er de weg naartoe. Zelfs niet gemeenteleden. In de gedachtenis muur kregen veel bordjes en later ook spiegeltjes een plaats met de naam van overledenen. Al die bordjes en spiegeltjes zijn bewaard en kregen een plaats in mooie potten achter in de tuin.
Na de dienst werd het jubileum gevierd met een hapje, een drankje en een activiteit in de tuin. Er was koffie met appeltaart. Ieder kreeg een stokje met een gekleurd lint, rood, blauw, wit of groen en een spreuk die betrekking had op de symbolische betekenis van bloemen. Cockie Kamerman legde de bedoeling van de activiteiten uit. ‘Zoek de tafel met de kleur van uw lint. Aan iedere tafel staat een team met dezelfde kleur. U krijgt verschillende opdrachten en als u klaar bent, geeft u een klap op de bel op uw tafel.’ De opdrachten waren niet mals.‘ Zoek zoveel mogelijk gezegden die ontleend zijn aan de Bijbel. Een a4tje met quizvragen, bloemen zoeken in de perken, verknipte spreuken weer helen. Team groen won en kreeg een prijs. Maar wat dat was, ik zou het niet weten!
Het is een wonder dat de tuin er na twintig jaar zo mooi bijstaat. Dat is dus te danken aan het doorzettingsvermogen van Cockie en Ina. Ook al werkte het weer niet mee, vroor het, was het te droog of te nat, zij en degenen die hen trouw hielpen gaven nooit op. En dat is toch wel heel bijzonder. Ze verdienen dus een dikke pluim. Inger Albers.
terug