"SAMEN OP TREKTOCHT LANGS ONGEDACHTE WEGEN" (DEEL II)

Vakanties en wandelingen bleken een bron van verhalen. Om er een paar uit te lichten om de ontmoeting, het plezier, de schoonheid van de natuur, de verwondering en de gastvrijheid. Waarden die doen denken aan de geschenken van God gegeven. Of onderweg een kaarsje opsteken met een intentie.
Een moeder vertelde nog steeds te genieten van hun gezinsvakanties. Met behulp van een ‘vakantieschriftje’ schreef elk gezinslid om de beurt een verslagje; ieder anders en op eigen wijze. Op de terugweg in de auto lazen de jonge kinderen om de beurt een stukje uit het ‘vakantieschriftje’ voor. De lange rit leek iets korter, toen en nu beleven we veel plezier om die verhalen.
Het wandelen van een pelgrimspad gedurende drie jaar leverde een verscheidenheid aan mooie en bijzondere ervaringen op. Van Amsterdam naar Maastricht. De afwisselende schoonheid van prachtige panorama’s van groene weiden, waterrijke gebieden en de uitgestrektheid van bos en heide, zonder iemand tegen te komen.
De pracht van de zuidelijke steden met de Limburgse gastvrijheid, waar spontaan bij aankomst de wijn geschonken werd. Van kathedraal tot, veelal alleen te voet bereikbare, kapelletjes die verwondering opriepen en een kaarsje deden aansteken. He’noch die wandelde met God en leden van de Pelgrimskerk met elkaar. En wie weet, geïnspireerd , eens een voettocht naar Santiago de Compostella? Eenieder wel bedankt voor de genomen moeite van het schrijven en toevertrouwen van een persoonlijk reisverhaal. Bep Dekker.
terug